Verhuurbare oppervlakte
Definitie
De verhuurbare oppervlakte is het totale vloeroppervlak van een gebouw of ruimte dat daadwerkelijk verhuurd kan worden, exclusief gemeenschappelijke ruimtes en technische installaties.
Omschrijving
De verhuurbare oppervlakte wordt berekend op basis van de bruikbare vloeroppervlakte binnen een gebouw, waarbij alleen de ruimtes die direct verhuurd kunnen worden, worden meegerekend. Dit omvat bijvoorbeeld kantoorruimtes, winkels of woningen, maar sluit gemeenschappelijke ruimtes zoals trappenhuizen, liftschachten en technische ruimtes uit. De berekening volgt vaak specifieke normen, zoals de NEN 2580 in Nederland, die richtlijnen geeft voor het meten en classificeren van gebouwen.
Eigenschappen en kenmerken
- De verhuurbare oppervlakte wordt gemeten vanaf de binnenkant van de buitenmuren.- Het omvat geen ruimtes die niet direct verhuurd kunnen worden, zoals parkeergarages of technische ruimtes.
Toepassingen en praktijkvoorbeelden
- Bij het verhuren van kantoorpanden wordt de verhuurbare oppervlakte gebruikt om de huurprijs te bepalen.- In winkelcentra wordt de verhuurbare oppervlakte gebruikt om de huur voor winkels te berekenen.
Onderhoud en duurzaamheidsaspecten
- Een nauwkeurige berekening van de verhuurbare oppervlakte is belangrijk voor een eerlijke huurprijs en transparantie tussen verhuurder en huurder.
Problemen en uitdagingen
- Verschillende interpretaties van de normen kunnen leiden tot discussies over de exacte grootte van de verhuurbare oppervlakte.- Het uitsluiten van technische ruimtes kan soms leiden tot onduidelijkheden bij complexe gebouwen.
Vergelijkbare termen
Bruto vloeroppervlakte